De Sint-Gertrudiskerk werd voor het eerst vermeld in 1205, maar dateert hoogstwaarschijnlijk uit de 12de eeuw. Het was een kwartkapel van het Onze-Lieve-Vrouwekapittel in Tongeren, waar ook doopsels plaatsvonden. Eind 17de eeuw werd de kerk zwaar vernield. Pas rond 1790 werd de kerk hersteld.
In de 19de eeuw werd Piringen een zelfstandige parochie. In 1819 werd de oude kerk afgebroken, met uitzondering van de toren. Tussen 1845 en 1850 werd een nieuwe classicistische zaalkerk gebouwd.
Architect Joseph Deré tekende de plannen voor de vergroting van het schip. De werken startten in 1940. Op 20 april 1941 werd de in aanbouw zijnde kerk getroffen door een bombardement. Na herstel van de schade kon de nieuwe kerk in gebruik genomen worden in juli van dat jaar.
De vierkante toren uit het einde van de 13de eeuw bleef bewaard. Hierin werden gerecycleerde Romeinse bouwmaterialen verwerkt.
Binnen bevindt zich een opmerkelijke calvariegroep met Christus aan het kruis, Maria en Johannes uit het begin van de 16de eeuw. Het beeld van de patrones van de kerk Sint-Gertrudis van Nijvel dateert uit het midden van de 16de eeuw. Kenmerkend zijn de muizen die aan haar staf oplopen.
Bijzonderheden:
Heilige Rochus uit het begin van de 18de eeuw
Processiemadonna
Grafplaat van Jasper van Bloer en Beatrix Mais uit 1640
